Ημ/νία: 09/01/2018

Κλουβιά θηλασμoύ και μάνδρες γαλακτοπαραγωγής

Κλουβιά θηλασμoύ και μάνδρες γαλακτοπαραγωγής

Συμπεριφορά και ευζωία χοιρομητέρων και χοιριδίων στα κλουβιά θηλασμoύ και στις μάνδρες γαλακτοπαραγωγής

Ο προσωρινός περιορισμός κατά τη διάρκεια του τοκετού και νωρίς μετά τον τοκετό μπορεί να αποτελέσει ένα ενδιάμεσο βήμα πριν από την χαλαρή στέγαση, που προσφέρει βελτίωση στην καλή μεταχείριση των χοιρομητέρων και των χοιριδίων. Πραγματοποιήθηκαν τρία πειράματα για να διερευνηθούν οι συνέπειες της αντικατάστασης των κιβωτίων θηλασμού (FCs) με ένα εναλλακτικό σύστημα στέγασης από την τρίτη ημέρα μετά τον τοκετό έως τον απογαλακτισμό. Σε κάθε πείραμα τα χοιρίδια θήλασαν σε FCs και κατανεμήθηκαν τυχαία την 3η ημέρα της γαλουχίας είτε σε FC, είτε σε στυλό με αυξημένο χώρο δαπέδου (μάνδρες γαλακτοπαραγωγής (LP)) μέχρι τον απογαλακτισμό. Στο πείραμα 1, καταγράφηκαν η ανάπτυξη και οι τραυματισμοί 128 χοιριδίων και 32 χοιρομητέρων που βρίσκονταν σε FC. Επίσης καταγράφηκε η συμπεριφορά όσον αφορά το θηλασμό και η γενικότερη συμπεριφορά των χοιριδίων στα 24 κιβώτια του συνόλου (96 χοιρίδια αναφοράς για υπολογισμό κόστους συμπεριφοράς). Στο πείραμα 2, καταγράφηκαν οι τραυματισμοί της επιδερμίδας και το κόστος της συμπεριφοράς σε 28 χοιρομητέρες και 112 χοιρίδια αναφοράς. Προσδιορίστηκε επίσης η συμπεριφορά των χοιρομητέρων στη δοκιμασία χοιριδίων (δοκιμή απόκρισης μητέρων (MRT)). Στο πείραμα 3, καταγράφηκε η θνησιμότητα των χοιριδίων από την τρίτη ημέρα της γαλουχίας μέχρι τον απογαλακτισμό σε 672 νεογνά για διάστημα 12 μηνών.
Ενώ η στέγαση δεν επηρέασε την αύξηση βάρους των χοιριδίων στο πείραμα 1 ή τους τραυματισμούς του δέρματος των χοιριδίων στα πειράματα 1 ή 2, οι χοιρομητέρες και στα δύο πειράματα υπέστησαν περισσότερους τραυματισμούς σε LP από την FC (πείραμα 1, 2,9 ν. 1,4, πείραμα 2, 2,5 ν. 0,8 βλάβες /χοιρομητέρα). Οι αλληλεπιδράσεις χοιρομητέρων-χοιριδίων ήταν πιο συχνές σε LP από την FC στις ημέρες 11 και 18 μετά τον τοκετό και στο πείραμα 1 (ημέρα 11, 1,4% κατά 1,2%, ημέρα 18, 1,7% έναντι 1,0% των παρατηρήσεων) και 2 (ημέρα 11, 1,0% v. 0,3% και την 18η ημέρα ήταν 1,0% κατά 0,6% των παρατηρήσεων). Οι χοιρομητέρες LP ανταποκρίνονταν περισσότερο στο MRT στο πείραμα 2 (μέσος αριθμός δοκιμών σε 2 ν. 0 στις οποίες αντιδρούν οι χοιρομητέρες). Στο πείραμα 1 τα χοιρίδια έπαιξαν περισσότερο (0,7% έναντι 0,3% των παρατηρήσεων) και κακοχειρίστηκαν άλλα λιγότερο (0,3% έναντι 0,7% των παρατηρήσεων) στο LP, αλλά περισσότερα χοιρίδια έχαναν περιόδους θηλασμού (0.2 v. 0.1 χοιρίδια/περίοδος θηλασμού) σε σχέση με αυτά στα FC. Δεν υπήρξε επίδραση στέγασης στη θνησιμότητα των χοιριδίων από την 3η ημέρα της γαλουχίας μέχρι τον απογαλακτισμό στο πείραμα 3 (0,63 και 0,64 θάνατοι / νεογνά για LP και FC αντίστοιχα). Έτσι, οι χοιρομητέρες και τα χοιρίδια στο LP από την 3η ημέρα της γαλουχίας ελαχιστοποιούν τη θνησιμότητα των χοιριδίων ενώ βελτιώνουν τη μητρική συμπεριφορά των χοιρομητέρων και την κοινωνική συμπεριφορά στα χοιρίδια.
Share this:
Πηγή: