Ημ/νία: 11/04/2018

Μείωση της θνησιμότητας των χοιρομητέρων στην αίθουσα τοκετού

Μείωση της θνησιμότητας των χοιρομητέρων στην αίθουσα τοκετού

Η περισσότερη προσοχή στα δωμάτια τοκετού δίνεται στις απώλειες πριν τον απογαλακτισμό, ενώ παραβλέπετε η προσπάθεια για μείωση της θνησιμότητας των χοιρομητέρων.
Τα ποσοστά θνησιμότητας είναι υψηλότερα στην αίθουσα τοκετού, είτε πρόκειται για χοιρίδια, είτε για χοιρομητέρες. Όταν συμπεριλαμβάνουμε και τη γέννηση νεκρών, δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε τα τρία τέταρτα της αυξανόμενης θνησιμότητας των χοίρων να εμφανίζονται πριν από τον απογαλακτισμό. Αν εξετάσουμε τις πιθανότητες σε ημέρες, ένας χοίρος είναι 20 φορές πιθανότερο να πεθάνει στην αίθουσα τοκετού από ότι κάποια ημέρα αφού μεταφερθεί από εκεί. Βάσει αυτού του υψηλότερου κινδύνου, μελετήσαμε εκτενώς, τόσο τα ποσοστά θνησιγένειας, όσο και τα ποσοστά θνησιμότητας πριν από τον απογαλακτισμό. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν παράγοντες όπως το βάρος κατά τη γέννηση, η πρόσληψη πρωτογάλατος, ο σχεδιασμός της εγκατάστασης και άλλοι παράγοντες σχετικοί ,ε την εγκατάσταση, που οδηγούν σε υψηλότερα και χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας πριν από τον απογαλακτισμό.
Τα ποσοστά θνησιμότητας για τις χοιρομητέρες είναι εξίσου υψηλότερα στην αίθουσα τοκετού από ότι στην αναπαραγωγή ή την κυοφορία.
Παρατηρούμε ποσοστά θνησιμότητας για τις χοιρομητέρες 8 φορές μεγαλύτερα στην αίθουσα τοκετού απ' ότι στην αναπαραγωγή ή την κυοφορία. Η διαφορά είναι ότι δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη μελέτη αυτής της πτυχής της θνησιμότητας των χοιρομητέρων με τον ίδιο τρόπο που απασχολεί η θνησιμότητα πριν τον απογαλακτισμό..
Με τα επίπεδα θνησιμότητας που παρατηρούνται στον θάλαμο τοκετού, μπορεί να είναι χρήσιμο να κατανοήσουμε τις διαδικασίες που οδηγούν στο θάνατο της χοιρομητέρας, ή και την επιδείνωση της υγείας άλλων κατά την περίοδο του απογαλακτισμού. Δημιουργούνται πρόσθετες πιέσεις στη χοιρομητέρα μέσω του τοκετού και της γαλουχίας που φαίνεται να έχουν ως αποτέλεσμα ένα ποσοστό χοιρομητέρων να μην  μπορούν να αντεπεξέλθουν. Επιπλέον, ίσως αξίζει να αναρωτηθούμε αν το περιβάλλον στο θάλαμο τοκετού είναι πολύ «προκατειλημμένο» ως προς το χοιρίδιο μην υπολογίζοντας τον υπόλοιπο στάβλο. Αν και οι μελέτες είναι περιορισμένες, θα μπορούσε η επέμβαση στον θάλαμο τοκετού να είναι το σημείο που θα οδηγήσει τη μείωση των ποσοστών θνησιμότητας των χοιρομητέρων.
Ακολουθούν μερικοί παράγοντες που αξίζει να εξετασθούν καθώς προσπαθούμε να βοηθήσουμε τη χοιρομητέρα να επιβιώσει και να αναπτυχθεί στο θάλαμο τοκετού.
Δυσκολία στην κίνηση: Στο έργο μας μια χοιρομητέρα που είναι κουτσή κατά την είσοδο στο θάλαμο τοκετού έχει 40% υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας, ακόμη και αν η κατάσταση φαίνεται να μην είναι σοβαρή. Επιπλέον, αυτές οι χοιρομητέρες είναι επίσης πολύ πιο πιθανό να επιβαρυνθεί η υγεία τους κατά τον απογαλακτισμό, έτσι ώστε να προχωρούν προς σφαγή με υψηλότερο ρυθμό.
 
Αναλγησία: Αν και δεν είναι ιδιαίτερα αληθές για χοιρομητέρες που κουτσαίνουν, η χρήση σκευασμάτων για την αντιμετώπιση πόνων έχει  θετική επίδραση. Συμπεριφορικά, αυτές οι χοιρομητέρες είναι πιθανότερο να σηκωθούν και να ξεκινήσουν να τρώνε και να πίνουν λίγο μετά τον τοκετό. Στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχει καταχωρηθεί τέτοιο προϊόν για χρήση σε χοιρομητέρες.
Διαλείμματα στη σίτιση: Έχουμε δείξει ότι ακόμη και μια μέρα εκτός σίτισης μπορεί να αυξήσει σημαντικά το ποσοστό θνησιμότητας και να μειώσει την ποιότητα των χοιρομητέρων κατά τον απογαλακτισμό.
Θερμότητα: Οι ζεστές, υγρές νύχτες έχουν ως αποτέλεσμα υψηλότερη θνησιμότητα στη χοιροτροφία.
Δυσκολίες στον τοκετό: Ο αργός τοκετός είναι επίσης δείκτης μιας χοιρομητέρας που δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τον τοκετό και προβλέπει υψηλότερα επίπεδα θνησιμότητας.
Όπως θα έλεγε οποιοσδήποτε έμπειρος κτηνοτρόφος, όλα τα παραπάνω σχετίζονται μεταξύ τους. Το πραγματικό πρόβλημα εμφανίζεται όταν αυτοί οι παράγοντες αρχίζουν να συνυπάρχουν. Μια χοιρομητέρα που πηγαίνει στο θάλαμο τοκετού κατά τη διάρκεια καυτού καιρού είναι πολύ πιο πιθανό να έχει κενά στη σίτιση και να έχει πρόβλημα στον τοκετό. Όταν συνδυάζονται πολλοί παράγοντες είναι που εντοπίζουμε χοιρομητέρες πραγματικά σε κίνδυνο. Πρόκειται για μια αλληλουχία γεγονότων που σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί σε θάνατο και η πρόληψη και επέμβαση καταστάσεων σε νωρίτερο στάδιο μπορεί να είναι η καλύτερη μας ευκαιρία για καλύτερα αποτελέσματα.
Εντούτοις, ίσως χρειαστεί να αλλάξουμε κάποιες από τις επισημάνσεις μας στην εκτροφή χοίρων. Υποστηρίζω ότι δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στη μείωση της θνησιμότητας πριν από τον απογαλακτισμό, από ότι στη μείωση της θνησιμότητας των χοιρομητέρων. Μια ερώτηση που κάνω στους κτηνοτρόφους είναι η εξής: ποια είναι η βέλτιστη θερμοκρασία για μια αίθουσα τοκετού, ειδικά όταν οι χοιρομητέρες γεννάνε; Οι απαντήσεις που λαμβάνω συνήθως συσχετίζονται πιο πολύ με την άνεση των χοιριδίων παρά με της χοιρομητέρας - οι χοιρομητέρες θα ήταν καλύτερα σε θερμοκρασία 60-65 βαθμών F.
Οι θάλαμοι τοκετού είναι εξ ορισμού μέρη έντονης δραστηριότητας και δέχονται ιδιαίτερη φροντίδα και η ανακατεύθυνση μέρους αυτής της προσπάθειας προς την βελτίωση της άνεσης και της ευημερίας της χοιρομητέρας μπορεί να έχει πραγματικές αποδόσεις.
Share this:
Πηγή: