Η αιτία των υψηλών ποσοστών θνησιμότητας χοιρομητέρων μπορεί να είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, αλλά -  σύμφωνα με τον Randy Jones, DVM, με την Four Star Veterinary Service, Kinston, North Carolina- οι παραγωγοί μπορούν να λάβουν μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και να πετύχουν χαμηλότερα ποσοστά.

Η θνησιμότητα των χοιρομητέρων δεν αποτελούσε μείζον πρόβλημα στο παρελθόν, αλλά την τελευταία δεκαετία τα επίπεδα θνησιμότητας έχουν αυξηθεί στο 10% και υψηλότερα, κρούοντας συναγερμούς στον κλάδο.

«Όταν κοιτάτε τη δομή κόστους μιας φάρμας, θέλετε οι χοιρομητέρες να επιβιώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο», είπε ο Jones. «Μπορεί να είναι δαπανηρό εάν χάνετε ζώα μετά από 1 τοκετό ή 2 και δεν έχετε πλήρη απόδοση της επένδυσής σας, [ειδικά αν] το συνδυάσετε με την απώλεια της παραγωγής που θα πρόσφερε το ζώο. 

«Κατά κανόνα, τα ζώα εκτρέφονται και γονιμοποιούνται, αλλά δεν φτάνουν πάντα στον τοκετό, κάτι που επηρεάζει τον ρυθμό τοκετού και την αποτελεσματικότητα της ομάδας όσον αφορά την παραγωγή».

Προσδιορισμός αιτιών

Ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα με τη θνησιμότητα των χοιρομητέρων είναι ο προσδιορισμός της αιτίας, επειδή εμπλέκονται πολλοί παράγοντες, είπε ο Jones.

«Στα αγροκτήματα υψηλής θνησιμότητας, οι αιτίες είναι συνήθως χωλότητα, σκελετικά προβλήματα, πρόπτωση πυελικών οργάνων (POP), θάνατοι από χρόνια λοίμωξη, ακόμη και στριμμένα εντερικά συστήματα», εξήγησε. «Αλλά για να κατανοήσετε πραγματικά το πρόβλημα, πρέπει να τεκμηριώσετε τους θανάτους χοιρομητέρων και όλα τα στοιχεία γύρω από αυτό, όπως πότε, πού, γιατί και αν υποβληθεί σε ευθανασία».

Ο Jones ηγήθηκε ερευνών νεκροψίας ερευνώντας όσο το δυνατόν περισσότερες χοιρομητέρες στο αγρόκτημα ενός πελάτη για να βρει τη βασική αιτία της θνησιμότητας.

Σε μια μελέτη, ένας ασκούμενος διεξήγαγε μια επιδημιολογική εξέταση σε πέντε αγροκτήματα με υψηλά ποσοστά θνησιμότητας. Ο ασκούμενος χρησιμοποίησε ως επί το πλείστον βαριά παθολογία και μερικές νεκροψίες για να κάνει μια διάγνωση θνησιμότητας ζητημάτων όπως χωλότητα, πρόπτωση και οξείς θάνατοι χωρίς αιτία.

«Ο πελάτης έμεινε έκπληκτος γιατί ήταν πεπεισμένος ότι ήταν πρόβλημα πρόπτωσης», είπε ο Jones.

«Στην πραγματικότητα, είχαν ένα πολύ κακό πρόβλημα χωλότητας που διορθώθηκε πιο εύκολα από ένα πρόβλημα πρόπτωσης. Μόλις επεμβαίναμε και βοηθούσαμε να γίνεται περισσότερη έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία, μπόρεσαν να μειώσουν τη θνησιμότητα των χοιρομητέρων τους.

«Βοηθά να ποσοτικοποιήσουμε αυτά τα πράγματα και να τα δούμε», πρόσθεσε. «Μερικές φορές είναι εκπληκτικό να ανακαλύπτεις τι προκαλεί όλες τις απώλειές σου».

Επεμβάσεις πρόπτωσης

Η αιτία της POP είναι το πιο δύσκολο από τα ζητήματα θνησιμότητας των χοιρομητέρων να επιλυθούν.

«Πάντα είχαμε πρόπτωση, αλλά όχι στον βαθμό που έχουμε δει τα τελευταία 5 χρόνια», είπε ο Jones. «Είναι δύσκολο να εντοπίσεις την κυριότερη αιτία. Προσπαθούμε να μειώσουμε όλους τους παράγοντες που ενισχύουν τον κίνδυνο πρόπτωσης και πάντα υποχωρεί. Αλλά πολλές φορές επιστρέφει σε συγκεκριμένες περιόδους του χρόνου».

Ο Jones ελπίζει ότι ένα σημαντικό βιομηχανικό project στη βιομηχανία χοιρινού κρέατος των ΗΠΑ που ονομάζεται "Βελτίωση της επιβίωσης των χοίρων" θα είναι σε θέση να απαντήσει σε ορισμένες από τις ερωτήσεις σχετικά με τη θνησιμότητα των χοιρομητέρων. Το Iowa State University, το Kansas State University και το Purdue University, μαζί με παραγωγούς και τη συναφή βιομηχανία, συμμετέχουν στο έργο για την επίλυση και τη μείωση της θνησιμότητας τόσο των χοιρομητέρων όσο και των χοίρων.

Τα πρώιμα ερευνητικά αποτελέσματα σχετικά με τους POP έδειξαν ότι τα αγροκτήματα που δεν χρησιμοποιούν επεξεργασία νερού είχαν υψηλότερη θνησιμότητα από POP από τα αγροκτήματα που χρησιμοποιούν σύστημα επεξεργασίας, είτε με υπεροξείδιο του υδρογόνου, είτε με βάση το χλώριο. 

Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι τα αγροκτήματα που χρησιμοποιούν τροφοδοσία με χτύπημα (5 λίβρες τροφή/ημέρα) στα τέλη της κύησης σε λεπτές χοιρομητέρες με βάση τις βαθμολογίες της κατάστασης του σώματος είχαν λιγότερους POPs. 

Άλλοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου είναι ο τύπος εγκατάστασης, η διατροφή, το μήκος της ουράς, η χρήση αντιβιοτικών και οι βιοδείκτες αίματος σε χοιρομητέρες. 

Επικεντρωθείτε στη χωλότητα

«Η χωλότητα είναι επίσης ένα αρκετά πολυπαραγοντικό πρόβλημα», είπε ο Jones. «Αρχίζει με το να προσδιορίσουμε αν είναι συστημική χωλότητα ή δομική χωλότητα. Είναι θέμα ποδιών που μολύνονται και μετά χωλαίνουν; Είναι δάπεδο ή διατροφή; Ή μήπως είναι έλλειψη καθημερινής φροντίδας και ο εντοπισμός των προβλημάτων δεν γίνεται αρκετά έγκαιρα, ώστε να αντιμετωπιστούν πριν γίνουν προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν;»

Οι λύσεις, είπε ο Jones, έρχονται με την εκπαίδευση των εργαζομένων πώς να εντοπίζουν έγκαιρα συμπτώματα και σημάδια χωλότητας, ώστε οι χοιρομητέρες να μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία.

«Πρέπει να κάνουμε τους ανθρώπους να εστιάζουν την προσοχή τους σε αυτά τα ζώα σε καθημερινή βάση», συνέχισε. «Βοηθά σε πολλά θέματα».

Κατά την επίλυση προβλημάτων θνησιμότητας των χοιρομητέρων, όπως η χωλότητα και η POP, ο Jones πρότεινε τη χρήση μιας ομαδικής προσέγγισης με άτομα στο αγρόκτημα και υπηρεσίες, κτηνιάτρους και οποιονδήποτε άλλον εμπλέκεται στενά για να ποσοτικοποιηθούν και να εντοπιστούν τα προβλήματα για να τεθούν υπό έλεγχο.

«Οι άνθρωποι πρέπει να είναι προσεκτικοί γιατί μερικές φορές το πιο προφανές μπορεί να μην είναι το πιο σημαντικό όταν εξετάζουμε ένα συνολικό πρόβλημα θνησιμότητας χοιρομητέρων», πρόσθεσε. 



Photo by Laura Anderson on Unsplash