Ένα από τα πιο βασικά -που όμως συχνά παραβλέπεται- της παραγωγής χοιρινού κρέατος είναι το νερό. Μια καθαρή, ασφαλής εύγευστη παροχή νερού εξασφαλίζει επαρκή ενυδάτωση, ενθαρρύνει την κατανάλωση τροφής και βοηθά στην πρόληψη ασθενειών.
Τα συστήματα δοσολογίας πόσιμου νερού σήμερα επιτρέπουν στους παραγωγούς να παρέχουν ηλεκτρολύτες και αντιβιοτικά, όταν χρειάζεται, σε μεγάλο αριθμό ζώων. Πριν όμως τα οφέλη αυτά αρχίσουν να εφαρμόζονται, το νερό πρέπει να ελεγχθεί για μικροβιακή και χημική ποιότητα.
Οι παραγωγοί που επιδιώκουν να βελτιώσουν την ποιότητα των υδάτων τους πρέπει να ξεκινήσουν με τον απόλυτο καθαρισμό του συστήματος διανομής ύδατος, τόνισε η Susan Watkins, PhD, του Πανεπιστημίου του Αρκάνσας, μιλώντας σε πρόσφατη συνάντηση Αμερικανικού Συνδέσμου Κτηνιάτρων Χοιροειδών.
Η εφαρμογή καθημερινού προγράμματος υγιεινής χωρίς να προηγηθεί καθαρισμός ολόκληρου του συστήματος διανομής νερού, μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που μπορεί να λύσει, προειδοποίησε.
Η Watkins εξήγησε ότι τα απολυμαντικά μπορούν ενδεχομένως να αντιδράσουν με το βιοφίλμ που βρίσκεται συχνά στις γραμμές του νερού, με αποτέλεσμα να έχει μια γεύση που αποτρέπει τα ζώα από το να πίνουν επαρκείς ποσότητες νερού.
Ακόμα και τα χαμηλά επίπεδα ενός απολυμαντικού που ρέει μέσα από βρώμικες γραμμές νερού μπορεί να επηρεάσουν το βιοφίλμ που βρίσκεται στις γραμμές νερού, προκαλώντας την απομάκρυνση του βιοφίλμ, ενδεχομένως φράσσοντας τις εξόδους. Σε ένα αντίθετο σενάριο, ένα απολυμαντικό μπορεί να ενεργοποιήσει το βιοφίλμ και να δημιουργήσει ένα ισχυρότερο προστατευτικό τοίχος που να διατηρεί τα παθογόνα ασφαλή μέσα στις γραμμές νερού.
Το βιοφίλμ και η απολέπιση ενεργούν επίσης ως δυνητικές πηγές τροφής και «κρησφύγετα» για επιβλαβείς παθογόνους παράγοντες όπως τα Ε. Coli, Pseudomonas και ακόμη και Salmonella. Η κλιμάκωση των γραμμών ύδρευσης που προκύπτει από τη συσσώρευση ασβεστίου και μαγνησίου μειώνει τον όγκο ροής και απαιτεί καθαρισμό με οξύ για απομάκρυνση.
"Η σαλμονέλα μπορεί να ζήσει για εβδομάδες σε βιοφίλμ με νερό, με αποτέλεσμα μια συνεχή πηγή μόλυνσης για τα ζώα", σημειώνει ο Watkins.
Τα σημερινά προϊόντα ύδατος, συμπεριλαμβανομένων των οξειδωτικών, δημιουργούν ένα μοναδικό σύνολο προκλήσεων μέσα στη γραμμή ύδατος.
"Τα προϊόντα αυτά δημιουργούν χαμηλό pH στις γραμμές του νερού που ενθαρρύνει την ανάπτυξη ζυμών και καλουπιών σε βρώμικες γραμμές νερού", δήλωσε η Watkins. "Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία κολώδους ουσίας, που φράζει τις εξόδους και δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στο σύστημα ύδρευσης."
Οι παραγωγοί που σχεδιάζουν να καθαρίσουν τα συστήματα ύδρευσης τους πρέπει να εξετάσουν ολόκληρο το σύστημα. Για βέλτιστο καθαρισμό με την ελάχιστη ποσότητα μόλυνσης, το σύστημα θα πρέπει να υποβληθεί σε επεξεργασία σε δύο στάδια - πρώτα στο πηγάδι και τις γραμμές του υπόγειου δικτύου και στη συνέχεια στις γραμμές αχυρώνα.
"Με τον καθαρισμό των πηγών και των υπόγειων γραμμών και στη συνέχεια την αποστράγγιση αυτού του νερού από μια βρύση στην αρχή του αχυρώνα, οι παραγωγοί είναι σε θέση να κρατήσουν το βρώμικο νερό  μακρυά από τις γραμμές διανομής πόσιμου», εξηγεί η Watkins.
Όταν τα κανάλια πόσης στον αχυρώνα γεμίζουν με διάλυμα καθαρισμού, η Watkins ενθαρρύνει τους παραγωγούς να το αφήσουν να παραμείνει στις γραμμές όσο το δυνατόν περισσότερο, ενώ οι 72 ώρες είναι οι βέλτιστες. Εάν παραμείνει η συγκέντρωση αλάτων, οι γραμμές θα πρέπει να καθαριστούν και πάλι με όξινο καθαριστικό.
Ένα συνεχές πρόγραμμα υγιεινής για το νερό θα βοηθήσει στην αποφυγή της επιστροφής του βιοφίλμ στο σύστημα ύδρευσης.