Η εκτροφή υγιών χοιριδίων είναι κρίσιμη για την επιτυχημένη παραγωγή χοίρων. Τα χοιρίδια είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στα πρώτα στάδια της ζωής, απαιτώντας μια ισορροπημένη προσέγγιση στη διατροφή, το περιβάλλον, την πρόληψη ασθενειών και τη συνολική διαχείριση. Η βάση για ένα υγιές γουρουνάκι ξεκινά ήδη με μια υγιή χοιρομητέρα. Προκειμένου να δοθούν στο χοιρίδιο οι καλύτερες συνθήκες για ένα επιτυχημένο ξεκίνημα, είναι σημαντικό να υποστηριχθεί η ανάπτυξη του εντέρου όσο το δυνατόν νωρίτερα με θετικό τρόπο.

1. Η χοιρομητέρα

Για να δοθούν στο χοιρίδιο οι καλύτερες συνθήκες για ένα επιτυχημένο ξεκίνημα, είναι σημαντικό να υποστηριχθεί η ανάπτυξη του εντέρου όσο το δυνατόν νωρίτερα με θετικό τρόπο - κατά προτίμηση ακόμη και πριν από τη γέννηση μέσω της διατροφής της χοιρομητέρας. Η στοχευμένη διαχείριση διατροφής και σίτισης μπορεί να έχει θετική επίδραση στην ποιότητα και την ποσότητα του πρωτογάλακτος.

Η μητρική αποτύπωση, η οποία αναφέρεται στη μεταφορά μικροβίων από τη χοιρομητέρα στο νεογνό κατά τη γέννηση, το θηλασμό και την πρώιμη ζωή, βοηθά στη δημιουργία του μικροβιώματος του εντέρου του νεογνού και στη διαμόρφωση της ανάπτυξης του εντερικού φραγμού. Η ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος του χοιριδίου και, με τη σειρά του, η ανάπτυξη και η επιβίωσή του επηρεάζονται από τη μικροχλωρίδα της χοιρομητέρας.

2. Πρόσληψη πρωτογάλακτος

Τα γουρουνάκια γεννιούνται χωρίς μητρική ανοσία. Επομένως, η πρώιμη πρόσληψη πρωτογάλακτος είναι απαραίτητη για τα νεογνά. Λόγω του φραγμού του πλακούντα, γεννιούνται χωρίς μητρικά αντισώματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν καμία προστασία από λοιμώξεις ή ασθένειες. Για το λόγο αυτό, η άμεση και επαρκής παροχή πρωτογάλακτος είναι απαραίτητη και παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση του τοκετού. Ωστόσο, τα μεγέθη της γέννας αυξάνονται και η ποσότητα του πρωτογάλακτος ανά χοιρίδιο μπορεί να είναι ανεπαρκής.

Ιδιαίτερα τα ελαφρύτερα χοιρίδια και αυτά που γεννιούνται αργότερα λαμβάνουν λιγότερο πρωτόγαλα και επομένως έχουν χειρότερες συνθήκες εκκίνησης. Στην περίπτωση των μεγάλων χοιριδίων ή εκείνων όπου οι χοιρομητέρες έχουν μικρότερη παροχή πρωτογάλακτος, αυτό μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε ελλείψεις στην προσφορά για τα θηλάζοντα χοιρίδια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνιστάται να προσφέρετε στα χοιρίδια ένα επιπλέον γάλα μετά το πρωτόγαλα.

3. Διαχείριση διατροφής

Μετά το πρωτόγαλα, τα χοιρίδια χρειάζονται μια σταθερή παροχή ενέργειας για να υποστηρίξουν την ταχεία ανάπτυξή τους. Τις πρώτες εβδομάδες, τα χοιρίδια βασίζονται αποκλειστικά στο γάλα της χοιρομητέρας, το οποίο παρέχει βασικά θρεπτικά συστατικά. Καθώς η σύγχρονη χοιρομητέρα γεννά όλο και περισσότερα ζωντανά χοιρίδια, χρειάζεται μια εναλλακτική στρατηγική διατροφής στο αγρόκτημα.

Η επαρκής παροχή θρεπτικών συστατικών είναι σημαντική για την ωρίμανση του εντερικού ανοσοποιητικού συστήματος και προστατεύει από τις διαρροϊκές ασθένειες κατά τη νεογνική και προαπογαλακτική περίοδο. Οι βέλτιστα σχεδιασμένες συνταγές αντικατάστασης γάλακτος μπορούν να το υποστηρίξουν προσθέτοντας προβιοτικά, οργανικά οξέα και άλλα συστατικά (Bewital Vitality System).

Υπάρχουν πολλά οφέλη που μπορούν να αποκομιστούν από τη συμπλήρωση του γάλακτος της χοιρομητέρας με ένα υψηλής ποιότητας υποκατάστατο γάλακτος. Η καλή πρόσληψη εύγευστης τροφής σε νεαρή ηλικία είναι απαραίτητη για την καλή ωρίμανση του εντέρου, την καλά ισορροπημένη μικροχλωρίδα του εντέρου, με αποτέλεσμα την άριστη υγεία των χοιριδίων. Η παροχή πρόσθετης διατροφής από υψηλής ποιότητας υποκατάστατο γάλακτος οδηγεί σε υψηλότερα βάρη απογαλακτισμού και μειωμένη θνησιμότητα. Επιπλέον, τα χοιρίδια είναι πιο ομοιογενή και υπάρχουν περαιτέρω πλεονεκτήματα μετά τον απογαλακτισμό.

4. Υγεία του εντέρου

Ένα υγιές έντερο είναι το κλειδί για ένα υγιή χοίρο. Τα χοιρίδια είναι πολύ ευαίσθητα σε μολυσματικές ασθένειες στα αρχικά στάδια της ζωής τους και η αποτελεσματική διαχείριση απαιτεί τόσο προληπτικά μέτρα όσο και έγκαιρη παρέμβαση. Η προαγωγή της εντερικής υγείας παίζει σημαντικό ρόλο στη μακροπρόθεσμη επιτυχία.

Η ωρίμανση του γαστρεντερικού σωλήνα του χοιριδίου είναι μια διαδικασία που ξεκινά ήδη λίγο μετά τη γέννηση για να συνεχιστεί στη φάση μετά τον απογαλακτισμό. Η τροποποίηση του μικροβιώματος του εντέρου μπορεί να βελτιώσει την ανάπτυξη και να προάγει την υγεία στους χοίρους. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας η προώθηση διατροφικών λύσεων που επικεντρώνονται στην ενίσχυση του εντερικού φραγμού, στη μείωση του οξειδωτικού στρες, στην αποφυγή των παθογόνων και στη ρύθμιση της μικροβιακής χλωρίδας στην εκτροφή χοιριδίων.

5. Διαχείριση απογαλακτισμού

Ο απογαλακτισμός είναι ένα από τα πιο κρίσιμα στάδια στη ζωή ενός χοίρου και συνδέεται με πολύ άγχος. Τα χοιρίδια χωρίζονται από τη μητέρα τους και μεταφέρονται σε νέο περιβάλλον. Εάν αυτή η αγχωτική περίοδος δεν αντιμετωπιστεί προσεκτικά, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βάρους, προβλήματα υγείας και ακόμη μεγαλύτερη θνησιμότητα.

Η σωστή διαχείριση του απογαλακτισμού είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας και πρέπει να προετοιμαστεί νωρίς. Για ομαλή διέλευση, το καθεστώς τροφοδοσίας πρέπει να ρυθμιστεί ήδη στο μαντρί τοκετού. Μετά τη χορήγηση υγρού υποκατάστατου γάλακτος με υψηλές αναλογίες πρωτεΐνης γάλακτος, η σύνθεση της τροφής ερπυσμού ή του υγρού προεκκίνησης αλλάζει σε υψηλότερες ποσότητες φυτικής πρωτεΐνης και υδατανθράκων. Τα προσεκτικά επιλεγμένα συστατικά βοηθούν στο να συνηθίσουν τα θηλάζοντα χοιρίδια να χωνεύουν φυτικά συστατικά σε πρώιμο στάδιο.

Σύνοψη

Με τη βοήθεια σταθερού πρωτογάλακτος και καλής διατροφής, η εντερική ανάπτυξη του χοιριδίου μπορεί να υποστηριχθεί με θετικό τρόπο σε πρώιμο στάδιο και το χοιρίδιο είναι τέλεια προετοιμασμένο για την κρίσιμη φάση του απογαλακτισμού.

Μια επιτυχημένη φάση θηλασμού σε συνδυασμό με μια ομαλή φάση απογαλακτισμού μειώνει την εμφάνιση πεπτικών διαταραχών στο ελάχιστο, αποτρέπει προβλήματα υγείας και προάγει την εκτροφή εύρωστων νεαρών ζώων.